بررسی شیوع وضعیت بدون پوسیدگی دندان در دانش‌آموزان 6، 12 و 15 ساله شهر کرمان در سال‌های 1384-1379

مقدمه: پوسیدگی دندانی شایع­ترین بیماری میکروبی و عفونی دندان­هاست. یکی از شاخص­های اپیدمیولوژیک جهت تعیین شیوع پوسیدگی Basic Screening Survey (بررسی غربالگری عمومی) می­باشد. هدف از این مطالعه تعیین شیوع وضعیت بدون پوسیدگی در بین دانش­آموزان 6،  12 و 15 ساله شهر کرمان، طی مدت 5 سال تحصیلی بود. روش‌ها: در این مطالعه مقطعی، توصیفی – تحلیلی­، تعداد 15369دانش آموز 6،  12 و 15 ساله، به روش چند مرحله­ای انتخاب شدند. جمع­آوری داده­ها طی 5 سال براساس معاینه بالینی و پرسشنامه انجام شد. معاینات دندانی به کمک سوند نوک گرد و آینه دندانپزشکی انجام گردید. پرسشنامه شامل سؤالاتی در مورد سن، جنس، سطح سواد والدین، تعداد دفعات مسواک زدن و مراجعه به دندانپزشک بود. جهت تجزیه و تحلیل داده­ها، از آزمون  tو مجذور کای استفاده شد. نتا‌یج: نتایج این مطالعه نشان داد که میانگین شیوع وضعیت بدون پوسیدگی طی 5 سال در کرمان در دختران و پسران 6 ساله به ترتیب 8/17 درصد و 6/15 درصد­، در دختران و پسران 12 ساله به ترتیب 5/24 درصد و 1/24 درصد و در دختران و پسران 15 ساله به ترتیب 5/21 درصد و 3/25 درصد بود. شیوع وضعیت بدون پوسیدگی با سن، رابطه معنی­دار داشت به طوری که  در گروه سنی 6 سال از دو گروه سنی دیگر بیشتر بود. بحث و نتیجه‌گیری: میانگین شاخص وضعیت بدون پوسیدگی در دانش آموزان 6،  12 و 15 ساله  شهر کرمان پایین­تر از  استاندارد سازمان بهداشت جهانی است. واژگان کلیدی: وضعیت بدون پوسیدگی­، دانش آموزان 6 ،12 و 15 ساله، غربالگری عمومی